In 2016 kwam Desirée aan boord als eerste directeur van de stichting. Karin herinnert zich dat nog goed: ‘Jouw brief kwam vlak na sluitingstijd binnen. Als bestuur wisten we al snel: Dees is het. Je had een glinstering in je ogen. Je begeestering en enthousiasme, daar nam je ons gelijk mee in. Je bent daarna ongelooflijk voortvarend aan de slag gegaan.’

Desirée: ‘EFT klikte bij mij. Het gaat over mensen echt zíen. Op die manier deed ik mijn werk altijd al - als arts, teamcoach en mediator. Nu kreeg ik ook de hechtingscontext en taal erbij en dat gaf veel verdieping. De functie kwam voor mij op een belangrijk moment. Ik kwam uit een lastige situatie in mijn persoonlijk leven, waarin ik me erg alleen had gevoeld. Bij EFT vond ik een passende taal voor deze en zoveel andere situaties. Dat maakte dat ik veel mogelijkheden zag en zie om EFT in Nederland verder uit te bouwen binnen én buiten de therapeutische setting. EFT biedt een waardevolle ingang voor dialoog en conflicthantering op de werkplek in een breed maatschappelijk werkveld en binnen mediations. Of het nu de zorg, de rechtspraak, het onderwijs of bedrijfsleven betreft, het zou toch normaal moeten zijn dat we menselijke verbinding centraal stellen?’

Karin: ‘Als je nu terugkijkt, waar ben je dan het meest trots op?’

Desirée: ‘De films die we hebben gemaakt. Dat was een bijzonder avontuur! Het is ons gelukt om voelbaar, zichtbaar en hoorbaar de kern van EFT over te brengen in het hier en nu. We mochten meekijken met de reis van stellen. Ze voelden zich zo veilig dat ze bijna vergaten dat er camera’s waren. En cameramensen stonden soms ook echt traantjes weg te pinken. Ja, dat was echt een mooie teamverdienste. De films laten de kracht zien van echte verbinding.’

Karin: ‘Ja, dat is waanzinnig goed gelukt en ik ben daar ook heel trots op!’

Desirée: ‘Ik denk ook aan het verrijken van onze EFT-trainingen met ‘de glijbaan en de trap’ (didactische methode red.) Het feestje van collectief samen leren: ook in de ontwikkeling van ons als docenten, het trainingsmateriaal en de nieuwe trainingen. De leergang Emotionally Focused Mediation (EFM) neemt daarbij voor mij een bijzonder plekje in omdat we daar echt iets heel nieuws aan het doen en ontdekken zijn.’  

Karin: ‘Wat is je mooiste werkmoment?’

Desirée: ‘Op de congressen en EFT café’s was ik altijd erg in mijn element. De EFT-community ontmoeten. Het programma leiden op een EFT-manier, dus echt als mezelf daar staan, dat beeld en geluid bij elkaar komen.

Karin: ‘Dat is belangrijk voor je.’

Desirée: ‘Ja, authentiek zijn. EFT léven, naast alle uiteenlopende praktische ballen die in de lucht gehouden moesten worden. Ik combineerde mijn werk als directeur daarom ook graag met docentschap (red: EFM) en coachgesprekken. Die voeling met de praktijk was noodzakelijk. Het gaf ook ideeën die we dan direct konden omzetten in beleid én actie, heerlijk. Dat was ook fijn van het kleinschalige. Het snelle en flexibele schakelen. Waar denk jij aan, als je terugblikt?’

Karin: ‘Zeker ook aan de films. Maar ook alle boeken die we hebben uitgegeven. En de verbeteringen van de trainingen, het 10-jarig jubileum, het magazine, de positionering van onze stichting internationaal gezien – en hoe je daarin met verve EFT Nederland hebt neergezet. Ja joh, ik ben overal trots op! Maar nog het meest ons persoonlijke contact. Jouw warmte en het liefdevolle in je. Ook ga ik je enorme bevlogenheid missen. Bij jou werkt het zo: je doet er een kwartje in en dan gaat het stromen. Je hebt mij veel steun en support gegeven, eigenlijk in alles – ook persoonlijk. Dees, bedankt voor wat jij hebt betekend voor EFT.’

Desirée blijft verbonden aan stichting EFT Nederland, onder andere als docent EFM. We nemen afscheid van haar tijdens het eerstvolgende EFT Grand café van maandagavond 5 juni. Je kunt hier een kaartje bestellen. Inloop vanaf 18.00 uur met een lichte maaltijd en het programma start om 19.15 uur.

 

 

 

 

 

Deel artikel